Jaka przynęta na spinning będzie najlepsza?

 

PRZYNĘTY SPINNINGOWE

Starsi wędkarze pamiętają czasy jak łowiło się tylko na wahadłówki – często wykonywane domowymi sposobami np. z łyżeczek. Pamiętam jak byłem jeszcze dzieckiem i pierwszy raz zobaczyłem twistera. Ależ krzywo patrzyłem na tą przynętę – i na to coś mam złowić jakąś rybę? Pytałem sam siebie i z pogardą odkładałem "to coś" na ladę sprzedawcy w sklepie. Oj jak to się człowiek może mylić i nie ufać „NOWEMU”. Dziś nie wyobrażam sobie łowienia bez przynęt gumowych.  Chyba każdy spinningista ma trochę „fioła” na punkcie swych ulubionych kolorów i rodzaju przynęt oraz dziesiątek firm, mających w swej ofercie te gumowe cacka. Ja też mam niezłą szajbę na ich punkcie, ale w pudełku oprócz gum mam zawsze kilka obrotówek, wahadłówek i coraz częściej wiszących na agrafce woblerów. Jaka przynęta na spinning? Zacznijmy od przynęt gumowych.  

GUMY - NR 1 SPINNINGISTY

Twistery, rippery, kopyta, jaskółki

    Przynęty, które zrewolucjonizowały połów drapieżników to właśnie wszelakie twistery, rippery, kopyta, jaskółki, swimbaity, itp. Na owe gumki można złowić każdą rybę, nawet specjalnie nie przykładając się do sposobu prowadzenia przynęty. Gumy jednak różnie się zachowują, różnie pracują i żeby zwiększyć szanse w złowieniu danego drapieżnika, musimy użyć odpowiedniej. Coraz rzadziej wędkarze używają twisterów, nie wiem, dlaczego? Uważam, że są to doskonałe wabiki na różne gatunki ryb drapieżnych. Twister nie przypomina rybki tylko robala. Wytwarza bardzo mocne fale hydroakustyczne, co może być dodatkowym atutem łowiąc w mało przezroczystej wodzie. Warto spróbować na niego łowić po obfitych opadach deszczu, gdy nawet rzeka przybierze. Wtedy zazwyczaj z ziemi wychodzą dżdżownice i rosówki, które w takich warunkach są chętnie zjadane przez drapieżniki i nie tylko. Coraz częściej biorą na nie leszcze, liny, karpie i inne ryby spokojnego żeru.

Jaka przynęta na spinning?

Technika połowu

Prowadzimy je w takim wypadku z opadu lub bardzo, bardzo wolno. Nieśmiertelnym kolorem jest biały i żółty, które szczupaki na moich łowiskach wprost uwielbiają, gdy nic nie bierze zakładam twistera, który natychmiast jest atakowany przez esoxa kierującego się swą wrodzoną agresją. Na rynku kilka lat temu pojawiła się imitacja węgorza w różnych wariantach rozmiarowych pewnej znanej firmy. Jest to bardzo dobra guma na szczupaki, sumy i sandacze. Rippery i kopyta z dużym talerzykowatym ogonkiem to przynęty najczęściej stosowane wśród wędkarzy. Ten rodzaj przynęty również wytwarza mocne fale hydroakustyczne i dlatego warto nimi łowić w nocy lub w słabo przeźroczystej wodzie.  

Przynęty o mocnej i słabej pracy własnej

Dodatkowym walorem przynęt o mocnej pracy własnej jest to, że idealnie nadają się do połowu z opadu. Poprzez swój szeroki ogonek wolniej opadają. Wadą jest to, że są mniej skuteczne zimą i raczej nie nadają się do połowu sandacza. Liczyć możemy natomiast na brania szczupaka, suma i bolenia. Innymi rodzajami przynęt gumowych są przynęty słabo pracujące lub bez pracy własnej. Jeśli zamierzamy złowić okazałego sandacza lub okonia (bolenia również) lub jeśli łowimy zimą lub w wodach o bardzo dużej presji wędkarskiej, użyjmy właśnie tych przynęt. Gumy te nie wytwarzają prawie wcale lub bardzo słabo fal hydroakustycznych i bardziej przypominają naturalny pokarm drapieżników. Są najbardziej uniwersalnymi przynętami.  

WAHADŁÓWKI – RELIKT PRZESZŁOŚCI?

Błystki wahadłowe

Początkujący spinningiści, choć i starzy wyjadacze też, kupując przynęty często kierują się ich kolorystyką. Cczym bardziej udziwniona, kolorowa jak pióropusz azteckiego kapłana przynęta, tym lepiej. Czy to źle? Nie wiem, sam w pudełku mam takie przynęty i bywają one ostatnią deską ratunku w ocaleniu honoru wędkarza. Mam również stare, dobre wahadłówki naszej znanej, polskiej firmy POLSPING, choć nie są już tak dobrze wykonane jak kiedyś. Materiał i jakość kotwic pozostawiają wiele do życzenia. Niestety muszę się uderzyć w pierś i przyznać, że również coraz rzadziej zakładam je na agrafkę, a to błąd. A co? Teraz ryby nagle straciły na nie apetyt? Czy i one podążają jak my ludzie za wędkarską modą, trendami, nowymi technikami łowienia i przynętami? Otóż nie – capną zębami także wahadłówki. Instynktu i agresji nie da się oszukać a wprawnie poprowadzona wahadłówka może być kluczem do sukcesu w połowie, nawet najbardziej cwanej ryby w wodzie. Łowienie wahadłówką wymaga pewnej wprawy, tu również musimy pobawić się prowadzeniem tak jak w przypadku łowienia na przynęty gumowe.

Technika połowu z wahadłówką

Kontrolować wahadłówkę musimy już po zetknięciu się jej z wodą. Często zdarza się, bowiem, że opadająca wahadłówka jest atakowana przez szczupaka już w opadzie. Starajmy się prowadzić ją jak najwolniej przy samym dnie, co kilka, kilkanaście metrów „posadzić” ją na dnie, by następnie gwałtownie szarpnąć szczytówką wędki. Przynęta ma udawać zrywającą się do ucieczki rybkę. Jeśli nie da to efektów poprowadźmy ją w pół wody lub przy powierzchni i co chwila pozwalajmy jej na krótki opad. Tak poprowadzona przynęta symuluje ranna rybkę.

Błystki wahadłowe.

Błystki wahadłowe dzielimy na głęboko i płytko tłoczone oraz do połowu boleni. Głęboko tłoczone to takie, które używa się na rzekach o średnim i szybkim uciągu. Są to tzw. Karlinki od miejscowości Karlino, w której zaczęto je wyrabiać. Wykonane są z grubszej i mocniejszej blachy i są najczęściej stosowane w połowie ryb łososiowatych. Wirują wokół własnej osi. Płytko tłoczone natomiast wykonane są cienkiej blachy. Pracują agresywnie kołysząc się, ich niewielki ciężar pozwala łowić w płytszych, zarośniętych akwenach. Błystki boleniowe są wąskie i nieznacznie drgają na boki i to tylko przy szybszym prowadzeniu.

WIRUJĄCY ŚWIAT

Błystki obrotowe

 

Obrotówki zwane inaczej wirówkami potrafią też zdziałać cuda nad wodą. Wędkarze również coraz rzadziej je stosują a ja je wprost uwielbiam, ale tylko uznanych marek, ponieważ chińskie tandety nie obracają się nawet podczas szybkiego zwijania. Wyróżniamy trzy typy obrotówek ze skrzydełkami typu: - aglia – są to obrotówki szeroko wirujące, gdzie kąt odchylenia skrzydełka od osi wynosi nawet 90%, - comet – to pośrednia praca do 50% odchylenia, - long - wąsko wirujące skrzydełka do 30-40%   W czystej wodzie warto zwrócić uwagę na takie elementy pracy obrotówki jak start, kąt wirowania i szybkość, pochylenie korpusu i kotwiczki. Dla mnie liczy się tylko jedna firma z Francji i nie ma co ukrywać, że jest to Mepps .  Jednakże mogę z czystym sumieniem polecić błystki Effzetty DAMa i nasze krajowe HRT. Sprawdzają mi się obrotówki w czerwono-białe lub czerwono-srebrne paski, lub w żółtoczarne, oczywiście srebrne w czerwone kropki i czarne w żółte. Kolor użytej paletki obrotówki zależy od pory dnia, od tego czy jest bezchmurnie czy pochmurno itd. Ale to już materiał na inny artykuł. W prowadzeniu obrotówką również eksperymentujemy. Przyśpieszamy zwijanie by po chwili zwolnić a następnie zatrzymać i pozwolić obrotówce opaść na dno, szybko podrywamy i zwalniamy. W ten sposób kombinujemy z prowadzeniem tej przynęty.  

WOBLERY

   

Woblery są w moim arsenale ostatnio na czele. Oj boli mocno, gdy urwie się kilka sztuk podczas jednego wypadu na ryby. Szczególnie podczas połowu okoni czy kleni, gdzie trzeba użyć żyłki 0,14-0,16mm a rzucać należy w zaczepy, gdzie stoją te ostrożne ryby. Ostatnio prym wiodą woblery wykonane ręcznie. Twórcy własnoręcznie wytwarzający te przynęty bardzo się cenią i prawidłowo, ponieważ wkładają w swe cudeńka całe serce, wiedzę i doświadczenie. Są to przynęty wykonane z drewna lub tworzywa sztucznego. Większość z nich ma za zadanie imitować ranną lub chorą rybkę. Występują ze sterami lub bez (tzw. bezsterowce). Ster w zależności od kątu, pod jakim jest ustawiony sprawia, że przynęta osiąga daną głębokość. Woblery, które mają ustawione stery pod dużym kątem, schodzą na małą głębokość. Te ze sterami ustawionymi pod małym kątem głęboko nurkują i są to te tzw. głęboko schodzące. Wielkość woblerów zależeć będzie od ryb, na które chcemy się nastawić. Małe woblerki najlepiej nadają się na okonie, klenie, jazie. żdarza się, że duży szczupak, boleń, sandacz a nawet sum także atakują takiego rozmiaru wabiki, co często kończy się naszą porażką ze względu na delikatność zestawu i wędki.

Duże woblery na dużą rybę

Szczupaki biorą na duże woblery i można zastosować tu kolorystykę szczupaczą (szczupak jest kanibalem). Bardzo dobre efekty mam na imitację szczupaczka firmy Salmo i Jaxona, w których zalecam jednak wymianę kotwiczek. Są one niestety słabej jakości. Innymi dobrymi kolorami są imitacje okonia, krąpia, jelca, płotki czy karasia. Warto mieć w pudełku jakiegoś – przepraszam za wyrażenie, ale w gwarze wędkarskiej to normalne -„oczojeba”. Najlepiej wściekle pomarańczowego, którego można pomalować czarnym markerem w paski – zabójczy killer, polecam. Wyróżniamy woblery pływające (unoszą się na powierzchni wody), wolno tonące i tonące. Na koniec fajna porada – w niektórych sklepach są dostępne plastikowe osłonki na kotwiczki. Warto takie drobiazgi zakupić, ponieważ rozplątywanie kilku szczepionych woblerów to gehenna, nie mówiąc już o poranionych rękach. Naturalnie jest jeszcze wiele przynęt na drapieżniki, o których tu nie napisałem z braku miejsca na łamach portalu, ale obiecuję – niedługo napiszę o nich co nie co, więc często zaglądajcie na blog sklepu wędkarskiego Bolw.pl i na Wędkarstwo Moja Pasja – zapraszam. Bo jak widać w tym artykule, odpowiedź na pytanie: jaka przynęta na spinning? nie jest prosta. Daniel Sypniewski