Słuch ryb i wpływ na skuteczność brania

Dodano: 21-11-2018 w kategorii: Porady wędkarskie autor: Admin

Większość wędkarzy jest świadoma, że ryby mogą odbierać wibracje, ponieważ mają oboje uszu i linię boczną, którą mogą odbierać wszelkie zakłócenia. A zatem słuch ryb ma wpływ na skuteczność brania.

Słuch ryb

Problemem dla wielu wędkarzy jest to, że woda jest świetnym przewodnikiem dźwięków i wibracji. Niezgrabny wędkarz może szybko ogołocić swoje łowisko z ryb podjeżdżając doń autem, trzaskając jego drzwiami i „rzucając” swój sprzęt na brzegu. Gdy już wszystkie, poza najbardziej tolerancyjnymi rybami, zostały wypłoszone, wbija jak pocisk w ziemię swoje podpórki. Potem zastanawia się, dlaczego nie miał żadnego brania przez kilka godzin.

Które ryby dobrze słyszą?

Nasze ryby słodkowodne możemy podzielić na dwie grupy – specjalistów od słuchu i niespecjalistów. Specjalistami są cyprynidy jak karp, płoć i lin. Wszystkie te ryby mają uszy mocno „przywiązane” do swego pęcherza pławnego za pomocą serii ości z kręgosłupa.

Powietrze w pęcherzu pławnym będzie bardziej dotknięte zmianą ciśnienia niż otaczające rybę ciało. Połączenie z uszami przekazuje dalej te drgania, dzięki czemu ryba może odczuć dźwięk. To połączenie powoduje, że znacznie zwiększają swój zasięg słyszenia, ponieważ dźwięk tworzy się przez gwałtowne zmiany ciśnienia.

Ryby niebędące specjalistami od słuchu to na przykład szczupak i okoń. Te gatunki nie mają połączenia pomiędzy pęcherzem pławnym i uszami, więc nie mogą usłyszeć dźwięków powyżej 500 Hz. Te ryby są często specjalistami od wzroku, polegając na zmyśle słuchu w drugiej kolejności. Niedawne badania naukowe pokazały, że ryby - specjaliści od słuchu - źle znoszą dźwięk łodzi. Wydaje się, że wzrastający poziom hałasu zaburza ich zdolność do żerowania, podczas gdy nie ma to wpływu na ryby niebędące specjalistami od słuchu.

Co słyszą ryby?

Człowiek może słyszeć dźwięki między 20 a 20000 Hz. Przeciętna ryba karpiowata słyszy między 5 a 2000 Hz, więc może dostroić się do niższych, bardziej głębokich dźwięków niż my możemy, ale nie do równie wysokich skal. Oznacza to, że ryby prawdopodobnie mogą wykryć czyjeś kroki o wiele lepiej niż my sami, ale mogą mieć problem z usłyszeniem pisku elektronicznego sygnalizatora brań.

Wszystkie ryby mają parę uszu, tuż za czaszką i tak jak u ludzi, są one odpowiedzialne za słuch i balans ciała. Ale w przeciwieństwie do naszych uszu, te rybie nie mają wylotu na zewnątrz. Oklapłe uszy na rybie nie miałyby żadnego zastosowania, ponieważ ryby odbierają dźwięki z wody bardzo dobrze i bez nich. Mogłyby też powodować u ryb problemy. Jako że ryba jest zbudowana w większości z wody, dźwięki mogą przechodzić prosto przez nią bez możliwości bycia wyczutymi przez rybę.

Żeby ryba mogła usłyszeć dźwięk, drgania muszą oddziaływać na właściwe części rybiego ciała w różny sposób. Dlatego istnieje połączenie uszu z pęcherzem pławnym, ponieważ hałas wędruje przez powietrze inaczej niż przez wodę. Każda ryba ma też w swoich uszach trzy kości nazywane otolitami, które są o wiele bardziej gęste od wody. Otolity również wyłapują drgania inaczej niż reszta rybiego ciała.

Słuch ryb - linia boczna

Linia boczna zbiera dźwięki o niskim natężeniu oraz ruch wody w pobliżu ryby. To działa dzięki serii dołków z galaretowatą cieczą na linii bocznej pod skórą, które są podrażniane przez ruch wody lub dźwięki. Receptory w dołeczkach z galaretką odnotowują ruch i przekazują informację o tym do mózgu. Ryby mogą też określić kierunek, z którego pochodzi dźwięk dzięki uszom i linii bocznej po obu stronach ciała. Nieznaczne opóźnienie w czasie pomiędzy jedna a druga stroną ciała jest dla ryby wystarczające do określenia kierunku dźwięku.

Podsumowując: najlepiej jest zachowywać ciszę nawet, jeżeli ryby przywykły do jakiejś formy hałasu. Wędkowałem na jeziorze obok zatłoczonej linii kolejowej. Hałas pociągów nie przeszkadza rybom, ale łatwo mogły się spłoszyć przez energiczne „klapnięcie” na fotelu wędkarskim.